Een nieuwe realiteit waarin het ongeziene (weer meer) gezien mag worden

Mijn naam is Violet Pot en ik ben maatschappelijk activeringswerker bij Solidair Groningen &
Drenthe. Door de verspreiding en gevolgen van het coronavirus bevinden we ons in een nieuwe
realiteit waar niemand om gevraagd heeft, maar die wij allemaal moeten ondergaan. Wat doet dit
met ons als samenleving en hoe kunnen wij ons hier constructief en positief toe verhouden? In dit
stuk wil ik hier kort wat over kwijt, ter inspiratie en bemoediging. Naast veel leesplezier wens ik
iedereen vertrouwen toe!
De coronacrisis heeft onze wereld op losse schroeven gezet. Onze verwachtingen ten aanzien
van gezondheid, welzijn en toekomstperspectief zijn overhoopgehaald. Dit zorgt ervoor dat
onzekerheid en angst op de voorgrond komen te staan en we niet om onze kwetsbaarheid heen
kunnen. Deze aspecten waren voor de coronacrisis ook al onderdeel van ons bestaan, maar dan
wellicht minder aanwezig en voelbaar. Daarnaast zet deze nieuwe realiteit ons (al dan niet
gedwongen) aan tot bezinning. Ons perspectief op ons dagelijks leven en het leven als geheel
wordt in een ander daglicht geplaatst. Iedereen doet en ervaart dit op zijn eigen manier, maar
toch zitten we samen in hetzelfde schuitje. En dit zorgt voor iets wonderlijks: op collectieve schaal
wordt het ongeziene meer gezien. Deze nieuwe realiteit maakt dat wij oog hebben voor datgene
waar wij voorheen wellicht onze ogen voor sloten… denk hierbij aan de kwetsbaarheid van ons
bestaan, de ervaren eenzaamheid van mensen en het enorme belang van bepaalde beroepen.
Door de coronacrisis krijgen zij een stem die gehoord wordt door een steeds groter publiek, met
als resultaat dat allerlei initiatieven in gang zijn gezet. Zowel de politiek als mensen onderling
kijken naar elkaar om en initiatieven poppen de grond uit. Van het bieden van praktische hulp en
een luisterend oor tot massaal applaudisseren en het realiseren van een economisch
steunpakket en loonsverhogingen. Opvallend hierin is de verbinding die wordt gemaakt tussen
solidariteit en de coronacrisis. In krantenartikelen, nieuwsitems, de speech van de koning en
tijdens debatten wordt gesproken over solidariteit.
Dat waar Solidair Groningen en Drenthe op lokaal niveau al jaren naar streeft, wordt nu op steeds
grotere schaal opgepakt en gedragen: het geraakt worden door onrecht, door situaties waarin
mens, dier en natuur in de knel komen. Wij komen in actie als we merken dat we een sociaal of
een maatschappelijk knelpunt kunnen oplossen, verzachten of mee-helpen-uithouden. Dan
zetten we alles op alles om in korte tijd een project op te zetten dat recht doet aan de mensen die
ondersteund worden. Dat onze visie en missie nu massaal in de samenleving terug is te zien, is
hartverwarmend, inspirerend, biedt troost en geeft hoop. Solidariteit wordt meer zichtbaar en
zichtbaar gewaardeerd.
De coronacrisis heeft onze wereld op losse schroeven gezet en onze verwachtingen
overhoopgehaald, maar zorgt misschien ook wel voor meer solidaire vormen van samenleven.
Laten wij ons hier allemaal voor inzetten. Nu, maar ook na de crisis. Want altijd zijn er mensen of
kwesties die gezien willen worden!