Het agendapunt 'Wel en wee'
Gepubliceerd op: 24-09-2020
"Een kleine Kanttekening bij deze blog. Het is geschreven voor de corona lockdown, juist hierdoor is dit blog voor mij zo waardevol. Ik verlang terug naar dit, ja natuurlijk spreken we elkaar via Skype en of Teams. Maar O wat mis ik het echte contact."
Agendapunt "Het Wel en Wee"
Het is een druilerige dinsdagochtend als ik op het station in Groningen op mijn collega Krista sta te wachten. Vaak rijden we op deze manier naar afspraken die we samen hebben. Vandaag staat ons teamoverleg van Solidair gepland. Nadat ik ben in gestapt kletsen we over dingen die ons bezighouden en voor we het in de gaten hebben zijn we al gearriveerd in Assen bij het kantoor. De koffie staat al klaar, heerlijk! De collega's druppelen binnen, altijd leuk om elkaar weer te zien. We zien elkaar niet dagelijks omdat we binnen onze projecten vaak alleen of samen met vrijwilligers werken.
De bijeenkomst wordt geopend door Gerard..en dat doet hij altijd met een mooie tekst/artikel wat ons werk raakt of aanstipt.
Ik weet niet of wij een van de weinige organisaties zijn waar agendapunt "Wel en Wee" als eerste agendapunt staat... maar ik vind het geweldig, de openheid, de verbinding die we hier in maken is belangrijk voor ons als Hartwerkers.
Ik zie onze Violet lichtelijk volschieten als ze iets met ons wil delen. Het raakt mij net als mijn collega's bemerk ik. Ze vertelt dat er iets moois op haar pad is gekomen en voor een gedeelte daar haar hart mag gaan volgen als geestelijk verzorger. Iedereen reageert enthousiast...och wat mooi voor je, dit is iets wat ze al heel lang heel graag wil. De tranen volgen...we stellen de vraag wat haar zo raakt. Ze was bang voor onze reacties dat we het niet zouden begrijpen..en in de zelfde zucht vertelt ze verder; maar ik blijf ook bij jullie want ik wil dit voor geen goud missen werken bij Solidair. Ik herken haar gevoel ook ik kreeg een kans om ergens vaste uren krijgen als brugfunctionaris en ik benoemde toen net als Violet ik doe het alleen als ik ook bij Solidair kan blijven.
We voelen de verbondenheid hierin...Bijzonder eigenlijk wat een agendapunt voor opening biedt aan onze gevoelens. Dit maakt Solidair zo bijzonder en daarom zijn wij Hartwerkers geworden en willen we dat alle zeven het liefst blijven.
Ook spreken we onze dankbaarheid uit dat Solidair ons laat groeien als mens en ons helpt in onze zoektocht wie we zijn en wat bij ons past. Zo mooi zo waardevol...zijn we uniek nee dat misschien niet. Maar wel warm, veilig en open! Alle ingrediënten die wij meenemen in onze projecten/werk maar ook als individuele medewerker.
Ik ben blij dat ik één van deze Hartwerkers mag zijn.
Het is een druilerige dinsdagochtend als ik op het station in Groningen op mijn collega Krista sta te wachten. Vaak rijden we op deze manier naar afspraken die we samen hebben. Vandaag staat ons teamoverleg van Solidair gepland. Nadat ik ben in gestapt kletsen we over dingen die ons bezighouden en voor we het in de gaten hebben zijn we al gearriveerd in Assen bij het kantoor. De koffie staat al klaar, heerlijk! De collega's druppelen binnen, altijd leuk om elkaar weer te zien. We zien elkaar niet dagelijks omdat we binnen onze projecten vaak alleen of samen met vrijwilligers werken.
De bijeenkomst wordt geopend door Gerard..en dat doet hij altijd met een mooie tekst/artikel wat ons werk raakt of aanstipt.
Ik weet niet of wij een van de weinige organisaties zijn waar agendapunt "Wel en Wee" als eerste agendapunt staat... maar ik vind het geweldig, de openheid, de verbinding die we hier in maken is belangrijk voor ons als Hartwerkers.
Ik zie onze Violet lichtelijk volschieten als ze iets met ons wil delen. Het raakt mij net als mijn collega's bemerk ik. Ze vertelt dat er iets moois op haar pad is gekomen en voor een gedeelte daar haar hart mag gaan volgen als geestelijk verzorger. Iedereen reageert enthousiast...och wat mooi voor je, dit is iets wat ze al heel lang heel graag wil. De tranen volgen...we stellen de vraag wat haar zo raakt. Ze was bang voor onze reacties dat we het niet zouden begrijpen..en in de zelfde zucht vertelt ze verder; maar ik blijf ook bij jullie want ik wil dit voor geen goud missen werken bij Solidair. Ik herken haar gevoel ook ik kreeg een kans om ergens vaste uren krijgen als brugfunctionaris en ik benoemde toen net als Violet ik doe het alleen als ik ook bij Solidair kan blijven.
We voelen de verbondenheid hierin...Bijzonder eigenlijk wat een agendapunt voor opening biedt aan onze gevoelens. Dit maakt Solidair zo bijzonder en daarom zijn wij Hartwerkers geworden en willen we dat alle zeven het liefst blijven.
Ook spreken we onze dankbaarheid uit dat Solidair ons laat groeien als mens en ons helpt in onze zoektocht wie we zijn en wat bij ons past. Zo mooi zo waardevol...zijn we uniek nee dat misschien niet. Maar wel warm, veilig en open! Alle ingrediënten die wij meenemen in onze projecten/werk maar ook als individuele medewerker.
Ik ben blij dat ik één van deze Hartwerkers mag zijn.
Hartegroet,
Wenda
Website door: 