In onze gastlessen op basisscholen, om armoede bespreekbaar te maken, starten we vaak met het gedicht ‘mijn moeder’. Dit gedicht is uit het leven gegrepen en geschreven door stichting de Vonk (https://de-vonk.nu/). Zij praten dagelijks al jaren met mensen en kinderen in armoede. Zij delen de ervaringen in dit gedicht. Het gedicht maakt pijnlijk zichtbaar wat armoede voor kinderen en hun ouders betekent. Het gedicht laat de kinderen, die we tijdens onze gastlessen over armoede spreken, ook zelden onberoerd. Wat vind jij van dit gedicht?
Mijn moeder
Mijn moeder is een held.
Ze zorgt voor ons en geeft ons te eten.
In het weekend iets lekkers erbij.
Zo gauw de kinderbijslag er is,
krijgen we nieuwe kleren
en schoenen als die nodig zijn.
Mijn moeder is een held.
Ze is veel onderweg om de koopjes te zoeken.
Ze vindt altijd wel weer iets uit.
Laatst nog had ze een cadeaubon van haar vrijwilligerswerk gekregen.
Daar heeft ze iets van gekocht bij de winkel.
Dat bracht ze de volgende dag weer terug en kreeg daar contant geld voor.
Daarvan konden we extra boodschappen doen bij de Aldi.
Ze nemen daar namelijk geen cadeaubonnen aan.
Toen hebben wij wel gezegd dat ze iets extra lekkers voor zichzelf moest kopen,
want het was toch haar extraatje geweest.
Mijn moeder is een held.
Ze heeft op mijn roze blouse van vorig jaar een paarse bies gestikt.
Nu hoor ik er helemaal bij.
Ze heeft gevoel voor mode.
Mijn moeder is een held.
Laatst nog heeft ze het geld dat we kregen van de gemeente
om ons te laten sporten,
gebruikt om de huur te betalen, want de woningbouw deed moeilijk.
Toen heeft ze het betalen van de energie twee weken opgeschoven
om onze sport te betalen.
Met het geld uit Groningen voor onze schoolkosten heeft ze toen Essent betaald, toen daar een dreigbrief van kwam
en de school heeft ze gevraagd te wachten tot de kinderbijslag binnen is.
En nou is alles weer mooi rond.
Knap hè?
Mijn moeder is een held.
Ze heeft een prachtige smoes verzonnen,
waardoor ik niet mee hoefde op schoolreis.
Nou hoeven we gelukkig ook niet meer na te denken
over de aanschaf van een paspoort,
toilettas met spullen, zakgeld, pyjama,
ondergoed dat door iedereen gezien kan worden,
een fotocamera, de verzekering,
vervanging zoeken voor mijn krantenwijk
en het geld van twee keer oppassen mislopen.
Mijn moeder is een held.
Maar ik kan niet over haar opscheppen,
Omdat ze niet wil dat iemand weet dat we zo weinig geld hebben.