Een ontmoeting van kerkleiders en kerkleden binnen het "European Christian Environmental Network"

De eerste keer dat ik in Denemarken was kwam ik liftend met mijn zus. De mooiste lift was op de terugweg. Wij werden een heel eind meegenomen door twee ex-lifters die van hun ouders de auto hadden geleend. De achterbank hadden ze alvast vrij gehouden. Voor ons! Heerlijk!

Dit is nu de derde keer dat ik in Denemarken mag zijn. Nu met de trein. Eigenlijk vijf treinen. Een bus. De fiets. En ook nog een kwartier benenwagen met alle bagage. Uiteindelijk twaalf uur onderweg geweest. Een lange reis, maar ook eentje met goede herinneringen aan ontmoetingen onderweg. Bijvoorbeeld met een groene theologe en een oud medewerker van het Groene Kerk initiatief.

Vannacht schrok ik wakker. Uit vliegschaamte?

Ongeveer zeven jaar geleden was ik ook hier. Maar hoe ben ik hier gekomen? Als onderzoeker van de Rijksuniversiteit in Groningen mochten we door heel Europa vliegen voor een internationaal onderzoeksproject. De reis naar Sofia met tussenlanding in Parijs was bijzonder. Maar hoe ging ik toen naar onze vergadering met consortiumpartners in centrum Copenhagen? Ik weet het niet meer.

Als het een trage reis was geweest had ik het zeker onthouden. Als ik het hele eind had gewandeld, gefietst of gezeild. Zelfs met de auto was mij vermoedelijk nog bijgestaan. Maar ik weet het niet meer.

Hoe reis jij in Europa?

Namens Solidair Groningen en Drenthe en Platform Kerk en Aardbeving ben ik nu in de haven van Roskilde. Samen met een groep bevlogen gelovigen die zich inzetten voor een beter milieu. Ik kom nog maar net kijken, maar deze vrouwen en mannen zijn al jaren bezig. Inspirerend, maar ook wel confronterend. Misschien werd ik daarom wel wakker met vliegschaamte.

Wil je weten waar wij over praten? Kijk dan even mee op de livestream of snuffel even in het programma.
- www.ecen.org
- https://www.youtube.com/@grnkirke2616/streams

Met vriendelijke groet uit een zonnig Roskilde. Misschien lift ik morgen wel terug met een zeilboot…